వచన కవిత
శీర్షిక: భార్యను కోల్పోయిన భర్తఅందమైన తారలు
ఆకాశంలో మెరుస్తున్న
చూడ గలమే గానీ
తాకలేము
ఇష్టమైన భార్య
విశ్వంలో విహరిస్తున్నా
ఊహించ గలమే గానీ
మాట్లాడ లేము
వస్తువు విలువ
అది ఉన్నప్పుడు
తెలియదు
కానీ అది లేనప్పుడు
తెలుస్తుంది
భార్య విలువ
ఆమె ఉన్నప్పుడు
తెలియదు
కానీ ఆమె లేనప్పుడు
స్పష్టంగా
తెలుస్తుంది
భర్త లేకుండా
భార్య జీవించ గలదు
కానీ భార్య లేకుండా
భర్త జీవించడం
చాలా కష్టం
ఒంటరి
ఆడ వారంటే
సమాజంలో
ఒక సానుభూతి
ఉంటుంది
ఒంటరి
మగ వారంటే
సమాజంలో
సానుభూతి
ఉండదు
ఏదేని
ఒక ప్రదేశానికి
వెళ్ళినా
ఒక ఫంక్షన్ కు
వెళ్ళినా
వెంట భార్య ఉంటేనే
భర్తకు గౌరవం
భార్య, భర్తకు
కొండంత ధైర్యం
ఒక సమస్య
వచ్చిందంటే
ఒంటరి స్త్రీ
ఎదుటి వారితో
చెప్పుకో గలదు
జాలి కలిగే టట్లు
ఏడ్వగలదు
సానుభూతి
పొందగలదు
భర్తను కోల్పోయిన
మహిళకు
తన తల్లి దండ్రుల
అన్న దమ్ముల
అక్కా చెల్లెండ్ల
సమాజం సానుభూతి
ప్రభుత్వ సహాకారం
ఉంటుంది
తన పిల్లలను
పోషించు కోగలదు
తానూ జీవించ గలదు
భార్య లేని భర్త
తన సమస్యను
ఎవరికీ చెప్పుకోలేడు
ఏడ్వ లేడు
లోలోనే
మధన పడుతాడు
భార్యను
కోల్పోయిన భర్తకు
ఎవరు సహకారం
అందించరు
సమాజంలో
గౌరవం
దొరకదు
తీసుకుందా మనుకున్నా
అహం అడ్డు వస్తుంది
భర్త లేని స్త్రీలు
మగవారితో
నవ్వుతూ
మాట్లాడారంటే
ఆనందంలో
ఏదో ఒక సహాయం
తక్షణమే లభిస్తుంది
భార్య లేని పురుషులు
ఆడవారితో
నవ్వుతూ
మాట్లాడారంటే
అనుమానిస్తారు
ఆవేశంతో
ఊగిపోతారు
ఆమడ దూరంలో
ఉంచుతారు
ఒంటరి స్త్రీలు
తమ ఇంటి పనులను
వంట పనులను
చక్కగా చేసుకోగలరు
ఒక్క ఐదవ తనం
పోతుందే తప్పా
స్వేచ్ఛగా
హాయిగా
జీవించ గలరు
నాలుగు రోజులు
ఊరికి పోతేనే
ఇల్లు పెంట కుప్ప
అవుతుంది
ఒంటరి పురుషులు
ఇంటి పనులు
చేసుకోవడం
వంట పనులు
చేసుకోవడం
కష్ట తరంగా
మారుతుంది
ఎన్ని ఆస్తులున్నా
ఎంత డబ్బున్నా
ఎంత గొప్ప
ఉద్యోగం చేస్తున్నా
ఎంత పెద్ద
వ్యాపారం చేస్తున్నా
ఎంత పెన్షన్ వచ్చినా
ఇంటికి వచ్చేసరికి
మాట్లాడేందుకు
గ్లాసెడు మంచినీరు
ఇచ్చేందుకు
కప్పెడు కాఫీ
ఇచ్చేందుకు
బాధలు
పంచుకునేందుకు
భార్య లేకుంటే
ఆ జీవితం నరకం
అనుభవిస్తే గానీ
బాధేమిటో
తెలుస్తుంది
డబ్బుంటే
పని మనిషిని
పెట్టు కోవచ్చను కుంటారు
పనులు
చేయించుకోవచ్చనుకుంటారు
స్విగ్గీతో
జుమాటాతో
కాళ్ళ వద్దకు ఆహారం
తెప్పించుకోవచ్చనుకుంటారు
ఏ పని మనిషైనా
ఏ ఆన్లైన్ వారైనా
ఎంత డబ్బు చెల్లించినా
పని చేసి
వెళ్లి పోతారు తప్పా
ప్రక్కన కూర్చుని
సేవలు చేయరు
ముసలి తనంలో
ఓ టాబ్ లెట్
అందివ్వాలన్నా
ఓ హాస్పిటల్ కు
వెళ్ళాలన్నా
అర్ధ రాత్రి వేల
మంచి నీళ్ళు
కావాలన్నా
భార్య లేని జీవితం
నరకం
అది అనుభవిస్తేనే
అర్ధమవుతుంది
పిల్లలు ఉన్నా
వారి ఉద్యోగాలు
ఎక్కడెక్కడో
కలిసి ఉన్నా ...
సేవలందించే
కొడుకులు కోడళ్ళు
కూతుర్లు అల్లుండ్లు
చాలా అరుదు
ఆరు పదులు
దాటిన పెద్దలకు
కొడుకులు కోడళ్ళు
కూతుర్లు అల్లుండ్లు
బాధ్యతతో
మానవత్వంతో
సేవలందించాలి
కంటికి రెప్పలా
కాపాడాలి
లేదా
పెద్ద మనసుతో
కోరుకునే
ఒంటరి మహిళలతో
వివాహం జరిపించాలి
ఈ సమాజంలో
ఎలాగైనా జీవించగలను
అనే మానసిక ధైర్యం వలన
భర్తలు లేని స్త్రీల ఆయుష్షు
పెరుగుతుంది
ఈ సమాజంలో
ఆస్తులు, సంపదలున్నా
డబ్బు, పెన్సన్లున్నా
పేరు, ప్రతిష్ఠలున్నా
అనారోగ్యం
జీవించే మానసిక ధైర్యం
లేక పోవడంతో
భార్యలు లేని
పురుషుల ఆయుష్షు
తగ్గుతుంది
ఒక అర్ధాంగిగా
ఒక తల్లిగా
ఒక చెల్లిగా
ఒక అక్కగా
ఒక వదినగా
ఒక డాక్టర్ గా
ఒక ఆర్ధిక వేత్తగా
ఒక ఉద్యోగిగా
ఒక సలహాదారుగా
ఒక సేవకు రాలిగా
బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి
భార్య
అందుకే
భార్య భర్తలు
బ్రతికున్నంత కాలమైనా
ప్రేమగా , సంతోషంగా
ఆనందంగా
కాలం గడపాలి
కష్ట సుఖాలు
పంచుకోవాలి
భాద్యతలను
నెరవేర్చుకోవాలి
రేపటి తరానికి
ఆదర్శంగా నిలువాలి
పురుషులు
మొదటి నుండే
మనసును సిద్ధం
చేసుకోవాలి
ఇలాంటి ఒక రోజు
వస్తుందని గుర్తించాలి
పాజిటివ్ ఆలోచనలు
పెంచుకోవాలి
ఒక వయసు దాటాక
ఒంటరి జీవితం
ప్రాక్టీస్ చేయాలి
ఆర్ధిక స్థోమత
పెంచుకోవాలి
అనారోగ్యం లేకుండా
చూసుకోవాలి
అందరితో కలుపుగోలుగా
ఉండాలి
స్థోమతకు తగ్గ
దాన గుణం
అలవర్చుకోవాలి
అప్పుడప్పుడు
చిన్న చిన్న బహుమతులు
పిల్లలకు ఇవ్వాలి
నా డబ్బు
నా ఆస్తులు
నా ఇష్టమని
చెడు అలవాట్లకు
బానిసలు
కాకూడదు
సరియైన ఆహారం
తీసుకోవాలి
సేవాకార్యక్రమాలలో
ఆధ్యాత్మిక కార్యకలాపాల్లో
యోగాసనాలలో
ఇష్టమైన వృత్తులలో
నిమగ్నమై పోవాలి
ప్రకృతిపై
దృష్టి మరల్చాలి
దేని పైననూ
ఆశలు,
కోరికలు
పెంచుకో కూడదు
ఎవరిపైననూ
కోపం, తాపం
ఈర్ష్య, అసూయ
మోహం,
మాత్సర్యాలను
చూపకూడదు
ఈ లోకంలో
ఏ వస్తువు
ఏ మనిషీ
ఏ జీవి
శాశ్వతం కాదనీ
గుర్తుంచు కోవాలి
విధి రాతను
ఎవరు తప్పించ లేరు
జీవించినంత కాలం
భార్య లేని భర్తలు
ప్రశాంతంగా
సంతోషంగా
జీవించడం
అలవర్చుకోవాలి
No comments:
Post a Comment