అంశం: *శ్రమ జీవుల గళం*
శీర్షిక: *ఎక్కడ వేసిన గొంగళి అక్కడే*
స్వాతంత్ర్యం వచ్చినా
చట్టాలు ఏర్పడినా
సాహిత్యం విస్తరించినా
విప్లవ గీతాలు పాడినా
*ఎక్కడ వేసిన గొంగళి అక్కడే*
శ్రామికుల జీవితాలు అంగడే!
పందొమ్మిది వందల తొంబై ఒకటిలో
గ్లోబలైజేషన్, లిబరలైజేషన్
ప్రయివేటైజేషన్ ఏర్పడ్డాక
ప్రపంచమొక కుగ్రామంగా మారింది
టెక్నాలజీ విస్తరించింది
పదిమంది శ్రామికులు చేసే పనిని
ఒక మెషీన్ పూర్తి చేస్తుంది
కార్మిక చట్టాలను తుంగలో
తొక్కేశారు
ఇక ఇప్పుడు *ఆర్టిఫీషియల్ ఇంటిలీజెన్స్*
వచ్చింది
కార్మికులు ఇప్పుడు ముప్పేట దాడి
ఎదొర్కొంటున్నారు
రాజకీయ నాయకుల మోసాలు
దళారీ దారుల దోపిడి
చట్టాలు ధనికులకే చుట్టాలవడం
కార్మికుల పక్షాన పోరాడే నేతలు
లేక పోవడం
కార్మికులలో ఐక్యత లేకపోవడం
రాజకీయ నాయకులకు బానిసలుగా
మారడం
ఉచితాలకు చకోర పక్షుల్లా ఎదిరి చూడటం
ఇలా ఎన్నైనా చెప్పుకోవచ్చు
వీటన్నిటికీ చరమగీతం పాడాలంటే
ఒకే ఒక మార్గం ఉంది, అదేమంటే,
*ప్రతి ఐదేళ్లకు ఒకసారి దేశంలో*
*రాష్ట్రపతి పాలన* విధించాలి
అప్పుడే నాయకులలో , అవినీతి
వ్యాపారులలో, బ్యూరోక్రాట్స్ లలో
భయం అనేది ఏర్పడుతుంది
పంటలు పండించే రైతులు
వ్యవసాయ సాగులో పని చేసే కూలీలు
పరిశ్రమలలో పని చేసే కార్మికులు
భవన నిర్మాణాలలో పనిచేసే కార్మికులు
మైనింగ్ లలో పని చేసే కార్మికులు
ప్రభుత్వ కార్యాలయాలలో
ప్రయివేటు కంపెనీలలో పనిచేసే ఉద్యోగులు
కర్మాగారాలలో, కారాగాలలో పనిచేసేవారు
పాఠశాల, కళాశాలలో పనిచేసే ఉద్యోగులు
దేశాన్ని రక్షించే జవానులు అందరూ శ్రామికులే
ఎవరి వృత్తి వారిది,అందరూ దేశానికి
ఉత్పాదకత శక్తులే
ఎవరి వ్యధలు వారివే, ఎవరి బాధలు వారివే
ఎవరి కష్ట నష్టాలు వారివే
ఎవరినీ తక్కువ చేయడం గానీ
ఎవరినీ తక్కువ చేయడం గానీ సరికాదు
శ్రామికులు కలిసి కట్టుగా , ఐక్యంగా ఉండి
వారి వారి హక్కులను సాధించుకోడానికి
గళం ఎత్తాలి.
లేదంటే ఎన్ని ఏండ్లు గడిచినా శ్రామికుల
బ్రతుకులు, ఆర్ధిక స్థితి గతులు
*ఎక్కడ వేసిన గొంగళి అక్కడే* అన్నట్లుగా
ఉంటుంది
No comments:
Post a Comment