అంశం: *తడి మనసులను అద్దుదాం*
శీర్షిక: *జీవించాలనే చిన్న ఆశ*
చూసిన కళ్ళకు తెలుసు
రోడ్డుపైన ఏమి జరిగిందో అనేది
వినిన చెవులకు తెలుసు
తోవన పోయే వారు మాట్లాడుతూ ఉంటే
అక్కడ ఎంత రుధిరం పారుతుందోనని
కానీ ఏమి లాభం
మనసుకు ఉండాలి కదా కాసింత మానవత్వం
గాయ పడిన వారికి సాయం చేయాలని
ఎంత కాలం గడిచినా
ప్రకృతి నుండి ఎన్ని నేర్చినా ఏమి నేర్చినా
అవి బూడిదలో పోసిన పన్నీరే
ఏమి ఆశించి తరువులు నీడనిస్తున్నాయి
ఏమి ఆశించి చెరువులు దాహాన్ని తీరుస్తున్నాయి
పక్షులు జంతువులు జీవకోటి నుండి ఎన్ని
నేర్చినా అవి ఎండ మావులేనా
శునకాలు ఒంటరిగా చెత్త కుండీలో
ఆహారాన్ని తినవు
కాకులు ఒంటరిగా ఆహారాన్ని
స్వీకరించవు
ఒక కాకి చనిపోతే , మిగిలిన కాకులన్నీ
దాని చుట్టూరా చేరి సానుభుతి ప్రకటిస్తాయి
కొన్ని కీటకాలు , చనిపోయిన కీటకాన్ని
బరిలో పూడుస్తాయి
కొన్ని సందర్భాలలో
బద్ద శత్రువులైన శునకాలు, పిల్లులు,
కోళ్ళు కలిసి మెలిసి ప్రేమతో జీవనం
కొనసాగిస్తున్నాయి
జన్మ లన్నింటిలో ఉత్తమ జన్మమైన మనిషి
మానవత్వం మరిచి పోతున్నాడు
బాధలో ఉన్న వారికి, ఆపదలో ఉన్నవారికి
కావల్సింది కాసింత ఓదార్పు
కాసింత సహాయం , కాసింత సానుభూతి
కన్నీరు తూడ్చడానికి, తుండ్రు గుడ్డకూడ
అందించని మనిషి జన్మ ఎందుకు?
భూభ్రమణం భూపరిభ్రమనం వలన
పగలు రాత్రులు, కాలాలు ఎలా ఏర్పడతాయో
అలానే ప్రతి మనిషిని కష్టాలు నష్టాలు
దుఃఖాలు బాధలు ఆవరిస్తాయి
ఇక్కడ ఎవరూ అతీతులు కారు
ఆపదలో ఉన్న వారిని ,కన్నీరు కార్చే వారిని
కష్టాల్లో ఉన్న వారిని,చీదరించుకోకుండా
విసుక్కోకుండా, అవహేళన చేయకుండా ,
వారిపై, కొద్దిగా ప్రేమ, దయ, కరుణ
కాసింత ఓదార్పు , సానుభూతి చూపినా
సానుకూల మాటలు మాట్లాడినా
వారికి కొండంత ధైర్యాన్ని ఇస్తుంది
తడి మనసులను అద్దినా , రేపటి
భవిష్యత్తుకు, వారికి దారి కనబడుతుంది
*జీవించాలనే చిన్న ఆశ* చిగురిస్తుంది
మానవత్వంతో జీవించే వారికి
ఎల్లప్పుడూ లభిస్తుంది ఆత్మ సంతృప్తి
No comments:
Post a Comment