అంశం: కవితార్చన
శీర్షిక: *ఓ నా ప్రియ సఖీ*
నిన్ను నేను మరువ లేక నీ కోసమే తపిస్తున్న పరితపిస్తున్నా ఓ నా ప్రియ సఖీ!
ఉషోదయాన లేచి, శీతల నదిలో స్నానం చేసి,
దవళ వస్త్రములేసుకుని మధుర సంపెగలు చేతపట్టుకొని!
మల్లెపూల మకరందాలను , పుప్పొడి రేణువుల ఆస్వాదించ విరహంతో సీతాకోక చిలుకలా తూగుతున్నానే నా చెలీ!
నా స్నేహితులు నన్ను గేలి చేస్తున్నారు
కరుణించు ప్రియ సఖీ!
నా మీద కోపమా తాపమా పరిహాసమా !
పరిహాసమా! నన్ను ఆట పట్టిస్తున్నావా!
అవునులే, కృష్ణుడంటే నీకు అలుసు కదా!
సరేలే, నీకు గాక ఇంకెవరికి ఉంటుందిలే!
అయినా నేను నీ వెంట నీవు నా వెంట
పడుతూనే ఉంటాం, చిలుకా గోరింకల్లా
దేనికైనా కాలం కలిసి రావాలి, ఆ కాలంలో మనం
తేలియాడాలి.
అంతేగా, నేనంటే ఇంతేలే, అంతేలే.
పరిహాసం చేయకు రాధా! సంపెంగలు బెంగ పెట్టుకున్నాయి, అలిగి ముడుచుకు పోతున్నాయి
నిన్ను నేను మరువ లేక నీ కోసమే తపిస్తున్న
పరితపిస్తున్నా రాధా! నా వేదా! మైమరిపించే నా ప్రియ సఖీ!
సమీరాలతో నైనా సమాధానం పంపు జాగు చేయకు , వేచి చూస్తున్నా చకోర పక్షిలా నా చెలియా!
No comments:
Post a Comment