అమ్మంటే ప్రాణం/చిత్ర కవిత

అంశం: చిత్ర కవిత ( వర్షంలో బైకుపైన కూర్చున్న బాలుడు)

శీర్శిక: *అమ్మంటే ప్రాణం*

ఆహా!
చిత్రంగా ఉంది రంగురంగుల ప్రపంచం
విద్యుత్తు ద్విచక్ర వాహనం ఎంతో విచిత్రం
అందచందాల వర్షపు కోటు పిల్లాడికి ఛత్రం
ఇంటికి త్వరగా వెళ్ళాలని విద్యార్ధి ఆత్రం!

అయ్యో!
రోడ్డు పక్కనే వాహనమునకు స్టాండ్ వేసి
భద్రంగ కొడుకును కూర్చోబెట్టి కన్నతల్లి
కూరగాయలు కొనను మార్కెట్ కు వెళ్ళగ
వర్షం పడసాగే జోరుగా ఆగకుండ అప్పుడేను!

నిజానికి!
*అమ్మంటే ప్రాణం* అమ్మంటే దైవం అందుకే
తల్లి సీటు తడుచునేమోనని తనయుడు 
అమ్మ కూర్చునే  బైకు సీటును అప్పటికప్పుడే
తాను వేసుకున్న చొక్కాతో తుడిచి
దానిపైన రేయిన్ కోటు కప్పి
కదలకుండా మెదలకుండా బైక్ పైననే
కూర్చునే  *కంగారు* వోలే!

బలే బలే!
తాను తడువకుండా ఉంటే చాలని కాకుండా
ప్రాణమైన అమ్మ బైకు సీటు తడువ వద్దని
జాగ్రత్తగా కాపాడుచుండే  వణుకుతూ
తల్లి వచ్చు వరకు అలాగే వాహనం పైన!

అద్భుతం!
చిన్ననాడే పిల్లలకు అలవడిన మంచిగుణాలు
ప్రేమ దయ కరుణ అనురాగం మానవత్వపు సుమధుర సుగుణాలు
పెద్ద పెరిగాక వారిపై కురియును కీర్తి ప్రతిష్టల
సుగంధ పరిమళాలు

ఇతరులు చెబుతుంటే వినే అనుభవపాఠాల కన్న
స్వయముగా నేర్చిన అనుభవాలే ఎంతో మిన్న!